Bundesadler und Schriftzug: Bundesinstitut für Kultur und Geschichte der Deutschen im östlichen Europa Collage aus Bildern des Bundesinstituts, einer historischen Karte, der Jahrhunderthalle in Breslau/Wrocław, der Immanuel-Kant-Statue in Königsberg/Kaliningrad und den Schriftzügen der Carl von Ossietzky Universität Oldenburg und des Bundesinstituts
 Polnisch | English | Home | Drucken | Seite empfehlen | Kontakt | Sitemap | Impressum
Finden: (Volltextsuche)
BKGE » Weizackertracht » Karbe

"Żeby nie zaginęło..."

Ludowe grupy taneczne i ludowy strój pyrzycki

Ariane Karbe

Na przykładzie czterech grup tanecznych występujących w stroju pyrzyckim kreśli autorka historię tego stroju w Niemieckiej Republice Federalnej od roku 1945.

Na tle ogólnego boomu tradycji strojów ludowych w latach osiemdziesiątych także w kręgach wypędzonych z Pomorza podniósł się głos o stworzenie własnego stroju ludowego. Organizacje wypędzonych, w szczególności Związek Pomorzan, stworzyły platformę, na płaszczyźnie której dochodziło do wymiany materiałów wizualnych, wspomnień, ogólnej wiedzy na temat strojów ludowych oraz rzemieślniczego doświadczenia praktycznego. W procesie konstrukcji stroju pyrzyckiego szczególnie pomocny dla jego miłośników okazał się być album "Wschodnioniemieckie stroje regionalne" autorstwa Helgi Palmer i Ingeborgi Bansleben (1975) oraz publikacja "Pomorskie stroje ludowe" Hildegardy Haenel, Ingrid Saenger i Ireny Hackbarth (1995).

W chwili obecnej wychodzi się z założenia, że tylko około 50 osób w Niemczech zakłada pyrzyckie stroje ludowe z okazji publicznych wystąpień. Porównanie strojów noszonych przez członków czterech grup tanecznych wykazało, że ich konstrukcje znacznie się od siebie różnią. Na tę sytuację wpływ mają przede wszystkim dwa faktory. Po pierwsze - miejsca zamieszkania ankietowanych osób, w momencie, w którym zaczęli się interesować kultywacją stroju ludowego, były od siebie znacznie oddalone. Po drugie - kierownicy (kierowniczki) grup tanecznych wykorzystywali różne źródła opisujące strój pyrzycki i łączyli poszczególne jego elementy na różnorodne sposoby. Żaden z przebadanych strojów nie może być traktowany jako pełne odzwierciedlenie historycznego przekazu "wzoru stroju oryginalnego". Zapytane osoby były świadome faktu, że ich wersja stroju pyrzyckiego jest jedynie wersją przybliżoną do historycznego pierwowzoru.

Tak jak różnorodne są poszczególne wersje stroju pyrzyckiego tych grup tanecznych, tak samo zgodni są ze sobą ich kierownicy w opinii dotyczącej motywów skłaniających ich do publicznej jego prezentacji. Zdeklarowanym celem jest zachowanie części pomorskiego dobra kulturowego. Poprzez noszenie tego ubioru chcą zademonstrować swoją przynależność do Pomorza. Ponieważ jednak nie wszyscy pochodzą z Pomorza, należy prędzej rozumieć to noszenie przez nich strojów pyrzyckich jako "demonstrację przynależności do pewnego regionu" aniżeli jako prawdziwą "suknię małej ojczyzny".


Do spisu treści

Copyright © 2004 by Bundesinstitut für Kultur und Geschichte der Deutschen im östlichen Europa (BKGE) and the author, all rights reserved. This work may be copied for non-profit educational use if proper credit is given to the author and BKGE.
For other permission, please contact bkge@uni-oldenburg.de

URL zur Zitation dieses Beitrages: https://www.bkge.de/12118.html

Stand: 23.05.2005
Weizackertracht Logo
Logo des Bundesinstituts für Kultur und Geschichte der Deutschen im östlichen Europa